Concello de Boborás. Ourense.
Mapa copiado do libro DX, Dicionario Xeográfico ilustrado
de Galicia.
Sobre o topónimo Boborás, di Frutos Fdez. (1) "...Soamente
se rexistra un Boborás no NG. É o topónimo que denomina o lugar da
freguesía de Santa María de Xuvencos que tamén da nome ó concello...Aparece
citado por primeira vez nun documento de Oseira do ano 1237...Trataríase dun
fitotopónimo que viría de abóbora
(abobra en castelán) do latín hispano apoperes,
especie de cabaza grande que según don Eladio Rodríguez , era preciosa para
facer doces; e así debe ser, pois cónstame que o ilustre lexicógrafo
ribeirán de San Clodio era moi lambisqueiro.
Dice Frutos que "...non desbotaría a hipótesis
antroponímica...Tal vez dun *Boberanus, que podería estar
relacionado co nome xermánico Bobe ´rapaz, neno´, proceda Boborás.
NG é o nomenclator de Galicia. Xunta de Galicia.
Sobre o topónimo Cameixa, di Frutos Fdez. (1)
entre outras moitas cousas "...É un
topónimo único no NG.... Segundo Cabeza Quiles, Cameixa pertencería a un
numeroso grupo de topónimos que proveñen da raíz céltica *Cam ou *Camb
´curva, cousa curva ´. O significado para cousas do interior sería o de
curvas de vales fluviais ou replegues de montañas. No caso da parroquia de
San Martño de Cameixa, a curva referiríase á súa situación no ángulo
superior da elevación que separa os vales dlo Arenteiro e do Viñao, unha
parte da parroquia verte as súas augas ó Arenteiro e outra ó Viñao..."
NG: Nomenclator de Galicia. Xunta de
Galicia.
Parroquia de San Martiño de Cameixa (Boborás). Google
Earth
Igrexa Parroquial de San Martiño de Cameixa
Coordenadas: 42°25'29.78"N 8°9'35.99"W
Altitud: 466 m
https://www.galiciamaxica.eu/galicia/ourense/cameixa/
Igrexa Parroquial de San Martiño de Cameixa
Igrexa Parroquial de San Martiño de Cameixa
. Porta de entrada do ano 1773
Igrexa Parroquial de San Martiño de Cameixa
Sobre a igrexa de San Martiño de Cameixa. Un pouco de
historia.
Cameixa. San Martiño de Cameixa. Boborás.
Cameixa. San Martiño de Cameixa. Boborás.
Córneas. San Martiño de Cameixa. Boborás.
O Currelo. San Martiño de Cameixa. Boborás.
Parada, a Petada e O Domo. San Martiño de Cameixa.
Boborás.
Sobre o topónimo O Domo, di Frutos Fdez. (1) entre
outras moitas cousas, nada menos que lle dedica dúas páxinas. Vou resumir
moitísimo e recomendar o seu libro para ampliar, os que estedes interesados,
estos pequenos resúmens. Quédoso soio coa primeira parte: "..O Domo é
outro dos topónimos en singular do NG...Un veciño de Parada de Cameixa
explicoume como o nome do lugar se debía a que antiguamente era este o sitio
onde se domaban os arcos das cubas, que eran de madeira de
carballo. Porén outro veciño, este do mesmo Domo,díxome que parce que nunha
casa estaba o único lagar de Parada e que domo era o nome do fuso
do mesmo, e que de aí viñera o nome do lugar...". Evidentemente
Frutos non se quedou soamente con este estudio e profundiza moito máis sobre
todo co estudio da palabra latina Domus que significa casa en
toda a súa extensión, domincilio, familía etc...
Parada, a Petada e O Domo. San Martiño de Cameixa.
Boborás.
Figueiroa. San Martiño de Cameixa. Boborás.
Sobre o topónimo Figueiroa, di Frutos Fdez. (1)
"...é un fitotopó transparente,, na súa etimoloxía remítenos ó latín
ficus ´figo´...."
Gontelle. San Martiño de Cameixa. Boborás.
Sobre o topónimo Gontelle, di Frutos Fdez. (1)
"...pertence a unha numerosa familia, a dos antrotopónimos derivados
de posesores de nomes xermánicos que levan a raíz Gunth- ´loita´...aparece
nun documento de Cluny de 1170"
A Granxa. San Martiño de Cameixa. Boborás.
Leboreira. San Martiño de Cameixa. Boborás.
Morouzón. San Martiño de Cameixa. Boborás.
Sobre o topónimo Morouzón, di Frutos Fdez. (1)
"...existen en Galicia un importante número de topónimos aparentemente
relacionados cos mouros...". Frutos fai un estudio destas pegadas no
Ribeiro e resume en folla e media esta e outras palabras, relacionadas cos
mouros e os seus tesouros. Remata cun conto ou algo similar relativo o seu
amigo Manolo Vilanova que parece tuvo a sorte de atopar un tesouro que lle
deu a Moura da cova de Laias...toda unha historia que hai que
ler e que recomendo. Aproveito para dicir que o libro que referencio en (1)
é unha auténtica xoia e que debera ser un libro de cabeceira de moita
xente do Ribeiro. O remate do conto e a conclusión lóxica de Frutos, faime
pensar, que non perdemos o tempo cando estudiamos lóxica no ITEM de
Ribadavia, onde Frutos foi alumno...
O Outeiro. San Martiño de Cameixa. Boborás.
Parada, A Petada, O Domo e Gontelle. San Martiño de
Cameixa. Boborás.
Salceda. San Martiño de Cameixa. Boborás.
Sobre o topónimo Salceda, di Frutos Fdez. (1)
"...moitas palabras como salgueiral derivan da abundancia de
salgueiros; salgueiro deriva do latín salice a través
dun salicario De feito Salceda e outro derivado
oponímico relativmente frecuente, e deriva dunha saliceta, que atopamos nese
lugar en Cameixa. Salceda é unha excelente atalaia sobre o Ribeiro..."
San Bartolomeu. San Martiño de Cameixa. Boborás.
San Cristobo. San Martiño de Cameixa. Boborás.
Vilanova. San Martiño de Cameixa. Boborás.
Volver